De hersteld apostlische Zendingskerk

De Hersteld Apostolische Zendingkerk De kerk van tegenwoordig moet lijken op de kerk van het begin van de christelijke geschiedenis, vindt men bij de Hersteld Apostolische Zendingkerk in Nederland (HAZK). Niet alleen voor wat betreft de leer, maar ook qua organisatie. Dat betekent dat men bij deze kerkafdeling alles baseert op Bijbelse gegevens. De Bijbel is de grondslag voor het geloof. De gemeente moet dan ook geleid worden door Christus Zelf, Die Zijn dienaren uitzendt zoals in de Handelingentijd, geroepen door profetie door de Heilige Geest (zie bijv. Hand.13:1-3). Dat kunnen apostelen zijn, maar ook profeten, evangelisten of herders, de ambten zoals die in Ef.4:11 worden genoemd. Zij hebben elk een andere taak, waarbij apostelen de leiding hebben. Er is dus een viervoudige bediening. Ook de andere gaven van de Geest, naast profetie, horen in de kerk te blijven. Al die ambten en gaven van de Heilige Geest staan in dienst van de verkondiging: ‘Bereid u, want de Heer komt.’ Men gelooft dat dit de taak en opdracht is van de HAZK: om net zoals Elia en Johannes de Doper Israël opriepen tot de wet en de getuigenis, de christenheid op te roepen tot de leer der heilige Schrift, de Bijbel, zoals deze in de eerste eeuw van de Kerk door de dienaren die door de Here geroepen waren, werd onderwezen. Het zijn de aloude paden waarvan sprake is bij Jeremia 6:16. De kerk, zo vindt men, bestaat uit de gemeenschap van allen, zonder onderscheid van tijd of plaats, die gedoopt zijn in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Christus heeft tenslotte maar één lichaam, de kerk van alle eeuwen, waarvan Hij het Hoofd is. Alle mensen kunnen zalig worden, mits men geloofd heeft en gedoopt is. Men kent naast de Doop nog een tweetal andere sacramenten: het Heilig Avondmaal en de H. Verzegeling. Door oplegging der handen van een apostel wordt de Heilige Geest toegediend. Net zoals vroeger in Samaria en Efeze (Hand.8 en 19). De kerk is ontstaan in de jaren dertig van de 19e eeuw toen allerwegen in Europa werd gebeden om de hernieuwde uitstorting van de Heilige Geest. Toen o.a. in Engeland die gebeden verhoord werden en enkele geestelijken die uitingen van de Geest in hun kerkdiensten toestonden, werd hen dat niet in dank afgenomen. Men moest de eigen kerk vaak gedwongen verlaten en stichtte de Catholic Apostolic Church. Een naam die in dit verband vaak genoemd wordt is Edward Irving († 1834). Hij was weliswaar één van die geestelijken maar dat zijn geestverwanten in het vervolg Irvingianen genoemd werden, is te veel eer. In 1836 waren er 12 apostelen geroepen. Deze ambtsbroeders stelden een geschrift samen, het zogenaamde Testimonium, dat aan alle kerkelijke en geestelijke hoogwaardigheidsbekleders werd toegezonden. Hierin werd aangekondigd dat de wederkomst van Christus voor de deur stond en werd men opgeroepen terug te keren naar de oorspronkelijke ordeningen, zoals hierboven geschetst. De denominatie kreeg vaste voet in vooral Engeland en Duitsland. Maar toen van de 12 apostelen er enkelen overleden, werd hun lege plaats niet opgevuld. Nieuwe roepingen werden niet geaccepteerd, waardoor er een scheuring optrad. Vanuit de gemeente Hamburg werden in 1863 nieuwgeroepen apostelen uitgezonden, waaronder F.W. Schwartz naar Nederland. Deze apostel heeft het fundament gelegd voor het werk in Nederland dat nog steeds bestaat. Vrijwel alle tegenwoordig zich apostolisch noemende groepen zijn voortgekomen uit zijn arbeid. Een grote scheuring ontstond na zijn dood en ging eigenlijk over wie de macht had in de kerk. Duitse apostelen samen met wat Nederlandse dienaren probeerden deze macht te veroveren. De roeping van een nieuwe apostel, M. van Bemmel, leek een scheuring te voorkomen, maar uiteindelijk werd de nieuwe apostel door de anderen geëxcommuniceerd en moest hij met een kleine groep verder. De rest ging verder onder een andere naam. Ook in 1969 kwam een grote scheuring toen een kort daarvoor geroepen apostel velen met zich meekreeg, toen hij opriep terug te keren tot de originele Katholiek Apostolische Kerk. Hij greep daarbij vooral terug op zijn eigen profetieën, die naar de mening van velen niet Bijbels waren. De groep die hij stichtte, leidt tegenwoordig nog een marginaal bestaan. De HAZK telt ongeveer 250 pastorale eenheden en heeft gemeenten in een tiental steden: Amersfoort, Amsterdam, Arnhem, Enkhuizen, ’s-Gravenhage, Groningen, Haarlem, Utrecht, Wageningen en Zierikzee. De gemeente in Groningen betreft een vrij kleine gemeenschap. Ook in Duitsland en Congo zijn er gemeenten van de HAZK. Ondanks haar grootte is de kerk redelijk ondernemend. Men organiseert sinds 2000 elk jaar een Ontmoetingsdag voor ‘heel de kerk’, waar een onderwerp wordt besproken. De laatste jaren is dit in Utrecht. Ook worden er lezingen georganiseerd en interkerkelijke Open Bijbelavonden waar men christenen van allerlei denominaties ontmoet. De eenheid van de kerk ( de Una Sancta) staat, ondanks de eigen problemen in de geschiedenis, dus duidelijk voorop, naast de verwachting van de spoedige persoonlijke wederkomst van Christus. Het woord Maranatha is in alle gemeenten zichtbaar in de kerk. ‘Jezus komt’ betekent het Griekse woord, maar ook ‘Kom, Here Jezus!’ De website van de HAZK is www.hazknederland.org. (A.W. Berkhof)